ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

 

και πάτησε εδώ... 

http://ak.imgag.com/imgag/product/preview/flash/bws8Shell_fps24.swf?ihost=http://ak.imgag.com/imgag&brandldrPath=/product/full/el/&cardNum=/product/full/ap/3166187/graphic1  

Βραβείο Αναγνωστών 2010

Το Βραβείο Αναγνωστών 2010 απονέμεται στο βιβλίο «Όπως ήθελα να ζήσω» της Ελένης Πριοβόλου (Εκδόσεις Καστανιώτη). Πρόκειται για ένα απολαυστικό μυθιστόρημα που μας μεταφέρει στην Αθήνα των τελών του 19ου αιώνα, μια εποχή έντονου πολιτικού κλίματος αλλά και παθών σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο ώστε να "φέρνει το άρωμα" της σημερινής πραγματικότητας στον αναγνώστη του. 

Ο διαγωνισμός διοργανώνεται από το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) για έκτη χρονιά. Είναι ένα μοναδικό βραβείο στα ελληνικά δεδομένα αφού προκύπτει αποκλειστικά από τους ίδιους τους αναγνώστες, ξεκινώντας από τα μέλη των Λεσχών Ανάγνωσης (που αποφασίζουν για τη «βραχεία λίστα») και δίνοντας τη σκυτάλη στο ευρύ κοινό το οποίο ψηφίζει με sms: ένα βραβείο που έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των βιβλιόφιλων και επιβραβεύει τα μυθιστορήματα που «φορούν» την κόκκινη κορδέλα.

Εντυπώσεις από την παρουσίαση του βιβλίου του Δ.Σφακιανάκη, Μαμά, φτάνει πια η παπαγαλία! ,εκδ.Μεταίχμιο,2010

Ενθουσιαστήκαμε, όσοι συνάδελφοι και γονείς μαθητών παραβρεθήκαμε στην παρουσίαση του βιβλίου του, από την προσωπικότητα του Δημήτρη Σφακιανάκη, λαμπρού –άρα μάχιμου – φιλολόγου από τη Δράμα! Μας μίλησε με αφοπλιστική απλότητα, που καθόλου όμως δεν υστερούσε σε ποιότητα και ποσότητα πληροφοριών, για τον αγώνα κατά της αποστήθισης, η οποία βαραίνει το ελληνικό σχολείο. Την παιδαγωγική επάρκειά του και την επιστημονική του συγκρότηση υπέταξε σοφά, όπως πρέπει να κάνει κάθε δάσκαλος, στην παρουσίαση του προβλήματος μέσω μαρτυριών μαθητών και γονιών, και με συντομία εκπληκτική, άρα σεμνότητα αξιοσημείωτη, περιηγήθηκε στο σύνολο του βιβλίου του και του φαινομένου της αποστήθισης.

Το βιβλίο καταρρίπτει κάθε επιχείρημα υπέρ της παπαγαλίας με νηφαλιότητα και επάρκεια. Δείχνει τα αδιέξοδα του εκπαιδευτικού μας συστήματος και προτείνει λύσεις για την κατάκτηση της γλώσσας και της γνώσης. Παρουσιάζει στους γονείς και τους εκπαιδευτικούς τα συνήθη λάθη τους και υποδεικνύει τρόπους αντιμετώπισής τους.

Επέλεξα – για πρόγευση – ορισμένα ενδιαφέροντα αποσπάσματα:

·       “Στη γενικότερη επικοινωνία μας με τα παιδιά, βαραίνει αποφασιστικά η ετοιμότητά μας να τα ακούμε με προσοχή, όχι προσχηματικά, αλλά δείχνοντας αληθινό ενδιαφέρον για ό,τι μας εξωτερικεύουν.” (σ.41)

·       “Πρέπει να καλλιεργηθεί στο παιδί μια θεμελιακή τεχνική μάθησης: να εξοικειωθεί στη χρήση ερμηνευτικού λεξικού, απολύτως απαραίτητου εργαλείου για κάθε μαθητή” (σ.48)

·       Στη συχνή προς τους γονείς σύσταση των καθηγητών  “να καλύψει τα κενά του” δεν υπάρχει αποτέλεσμα λόγω της απλοϊκής αντίληψης “ότι οι γνώσεις στο μυαλό του μαθητή συσσωρεύονται διαμορφώνοντας αθροιστικά ένα σύνολο” και όχι “ένα σύστημα γνωστικών δομών”. (σσ.80-81)

·       “…όλη η εκπαιδευτική διαδικασία συνοψίζεται στο σχήμα: διδασκαλία του βιβλίου – εκμάθησή του – εξέταση – βαθμολόγηση – προαγωγή.” (σ.97)

·       “Η ικανότητα να ανακαλεί κανείς στη μνήμη του ένα κείμενο βασίζεται στην ικανότητά του να το συνοψίζει.” Και “Κατά κάποιο τρόπο, ολόκληρη η εκπαίδευση είναι ζήτημα διάκρισης ανάμεσα στο περισσότερο και λιγότερο σημαντικό”(σ.135)

Ψήφισμα διαμαρτυρίας από τους φιλολόγους του ν.Καβάλας για την ανάθεση του μαθήματος της Ιστορίας .

ΨΗΦΙΣΜΑ
Τα τελευταία χρόνια παρακολουθούμε με ιδιαίτερη ανησυχία την εξάπλωση
ενός φαινομένου που αφορά στη διδασκαλία της Ιστορίας στα Γυμνάσια και τα
Λύκεια της χώρας μας. Ολοένα και περισσότερο το μάθημα της Ιστορίας ανατίθεται
να διδαχθεί σε μη φιλολογικές ειδικότητες και συγκεκριμένα σε καθηγητές ξένων
φιλολογιών (Αγγλικής, Γαλλικής και Γερμανικής Γλώσσας), σε θεολόγους και
καθηγητές νομικών και πολιτικών επιστημών. Μόνο εφέτος στο Νομό Καβάλας
διδάσκονται εβδομαδιαίως 119 ώρες Ιστορίας από καθηγητές άλλων ειδικοτήτων –
αριθμός που μεταφράζεται σε πάνω από 50 σχολικά τμήματα και 1250 μαθητές.
Ανάλογη, αν όχι δυσμενέστερη, είναι η κατάσταση που επικρατεί στις περισσότερες
περιφέρειες της Ελλάδας. Μάλιστα, σε όχι λίγες περιπτώσεις καθηγητές, κυρίως
ξένων φιλολογιών, διδάσκουν μόνο Ιστορία, καθώς δεν περισσεύει ούτε μια ώρα
ξένης γλώσσας.
Η πρακτική αυτή, όσο και αν μας ξενίζει, δεν είναι παράνομη. Στηρίζεται σε
παλαιότερο νόμο που ανανεώθηκε πρόσφατα (βλ. Φ.Ε.Κ. 1050/3.8.2006 τεύχ. 2 &
«Οδηγίες σχετικά με τις αναθέσεις μαθημάτων στους εκπαιδευτικούς Δ.Ε.»,
ΥΠ.Ε.Π.Θ., 17.11.2008) και επιτρέπει τη δεύτερη ανάθεση της διδασκαλίας του
μαθήματος στις παραπάνω ειδικότητες. Η λογική του νόμου είναι προφανής:
επιδιώκεται να καλυφθούν έκτακτες και δυσαναπλήρωτες ανάγκες σε δυσπρόσιτα
σχολεία, σε σχολεία στα οποία καλούνται ελάχιστοι συνάδελφοι να διδάξουν όλο το
φάσμα των μαθημάτων του ωρολογίου προγράμματος. Δυστυχώς όμως το μέτρο
αυτό φαίνεται ότι σήμερα έχει επεκταθεί παντού, ακόμη και σε σχολεία των
αστικών κέντρων.
Ο λόγος για τον οποίο γίνεται αυτό είναι πρόδηλος: υπάρχει πλεονάζον
διδακτικό προσωπικό καθηγητών κυρίως της Γαλλικής και Γερμανικής Γλώσσας, των
οποίων δεν είναι δυνατό να καλυφθεί ούτε κατά προσέγγιση το υποχρεωτικό
ωράριο με την αποκλειστική διδασκαλία του αντικειμένου τους. Οι αλόγιστοι
διορισμοί, η ανορθολογική διαχείριση του εκπαιδευτικού δυναμικού, η έγκριση
μεταθέσεων και αποσπάσεων που δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες
της περιφέρειας, στην οποία μετακινούνται οι εν λόγω συνάδελφοι, είναι οι κύριοι
παράγοντες που δημιούργησαν το πρόβλημα. Ενδεικτικές του παραλογισμού που
επικρατεί είναι οι περιπτώσεις να υφίσταται οργανική θέση καθηγητή σε σχολείο,
στο οποίο δεν διατίθεται ούτε μια ώρα της ειδικότητάς του, ή να τοποθετούνται σε
ένα σχολείο δύο καθηγητές της ίδιας ειδικότητας, όταν μετά βίας καλύπτεται το
μισό υποχρεωτικό ωράριο του ενός. Δεδομένης της κατάστασης που
διαμορφώθηκε, οι Διευθύνσεις Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης αναζητούν
εναγωνίως τρόπους να «γεμίσουν» το διδακτικό ωράριο των πλεοναζόντων
καθηγητών καταφεύγοντας στην εύκολη και «νομότυπη» λύση της ανάθεσης σε
αυτούς της Ιστορίας. Άλλωστε, με τον τρόπο αυτό δεν επιβαρύνουν το δημόσιο
ταμείο προσλαμβάνοντας φιλολόγους προκειμένου να διδάξουν το μάθημα.
Μετά από έρευνα που πραγματοποιήσαμε στα προγράμματα σπουδών των
σχολών ξένων φιλολογιών και της Νομικής, διαπιστώσαμε ότι καμιά από αυτές δεν
περιλαμβάνει στα υποχρεωτικά της μαθήματα ούτε μια επισκόπηση ελληνικής ή
ευρωπαϊκής ιστορίας. Άλλωστε, εξ όσων γνωρίζουμε, η Ελλάδα αποτελεί τη
μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και όχι μόνο) στην οποία επισήμως η
διδασκαλία της Ιστορίας ανατίθεται σε άσχετες με αυτήν ειδικότητες. Είναι δε
αδιανόητο αυτό που ορισμένοι εκπαιδευτικοί παράγοντες ισχυρίζονται, ότι με λίγες
ώρες επιμόρφωσης μπορεί κανείς να αποκτήσει την επιστημονική και παιδαγωγική
επάρκεια για να διδάξει Ιστορία.
Πρέπει να παρατηρήσουμε ότι οι συνάδελφοι ξένων φιλολογιών δεν
αναλαμβάνουν ευχαρίστως αυτό το καθήκον. Ουσιαστικά εξαναγκάζονται να
διδάξουν το μάθημα προκειμένου να αποφύγουν τη μετακίνησή τους σε δυο ή τρία
σχολεία. Δεδομένου ότι η Ιστορία είναι ένα εξαιρετικά σύνθετο μάθημα όχι μόνο σε
γνωστικό επίπεδο αλλά και στη μεθοδολογική και διδακτική του διάσταση,
εισπράττουν τις αναθέσεις αυτές ως βασανιστική ποινή και η διδασκαλία τους
αιωρείται μεταξύ άγνοιας, αμηχανίας και διεκπεραιωτικής διαδικασίας. Έτσι,
προγραμματικοί σκοποί της διδασκαλίας της Ιστορίας, όπως π.χ. η καλλιέργεια
ιστορικής συνείδησης, η ανάπτυξη κριτικής σκέψης ή η επεξεργασία και ερμηνεία
ιστορικών πηγών, ουσιαστικά ακυρώνονται και αναπόφευκτα κυριαρχεί η
παπαγαλία. Το αποτέλεσμα είναι όχι μόνο η ακύρωση του μαθήματος της Ιστορίας
στην πράξη αλλά και η γενικότερη αποστροφή των νέων προς αυτό.
Για όλους τους παραπάνω λόγους ζητούμε:
1. Την άρση της δεύτερης ανάθεσης του μαθήματος της Ιστορίας από κάθε
άλλη ειδικότητα και την αποκλειστική διδασκαλία του από καθηγητές που
έχουν σπουδάσει Ιστορία.
2. Τον εξορθολογισμό του συστήματος διορισμών, μεταθέσεων και
αποσπάσεων, ώστε οι συνάδελφοι των ξενόγλωσσων ειδικοτήτων να
τοποθετούνται στις περιφέρειες και στις σχολικές μονάδες με βάση τις
πραγματικές εκπαιδευτικές τους ανάγκες. Στο επίπεδο αυτό τα αρμόδια
υπηρεσιακά συμβούλια (ΚΥΣΔΕ και ΠΥΣΔΕ) φέρουν βαρύτατες ευθύνες και
οφείλουν, επιτέλους, να εφαρμόσουν τις κείμενες διατάξεις με αίσθημα
παιδαγωγικής και επιστημονικής ευθύνης.
Χωρίς να εμφορούμαστε από καμιά «συντεχνιακή» λογική και με μοναδικό
μέλημά μας την ποιότητα της δημόσιας εκπαίδευσης, απευθύνουμε έκκληση στην
πολιτική και εκπαιδευτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να επανεξετάσει το
ζήτημα.
Καλούμε την Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων, τους Συνδέσμους Φιλολόγων, τους
Σχολικούς Συμβούλους, τα Τμήματα Ιστορίας των ελληνικών Πανεπιστημίων, τους
Φοιτητικούς Συλλόγους, τους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων και κάθε
σκεπτόμενο πολίτη είτε να προσυπογράψουν το αίτημά μας είτε να απευθύνουν
ανάλογα ψηφίσματα και αποφάσεις στο Υπουργείο Παιδείας.
Οι φιλόλογοι του Ν. Καβάλας (ονοματεπώνυμο και υπογραφή)

Παρουσίαση του βιβλίου του Δ.Σφακιανάκη, Μαμά, φτάνει πια η παπαγαλία!

Την Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010, στις 7.30 μμ, στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σερρών ο συγγραφέας και φιλόλογος Δημήτρης Σφακιανάκης* θα προτείνει τρόπους για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να κινητοποιούν τη σκέψη τους, να παράγουν λόγο, να απεγκλωβίζονται από τη στείρα παπαγαλία και να προσανατολίζονται στο αποτελεσματικό διάβασμα.

Προλογίζει η Τάνια Ζουρνατζή, Πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων ν.Σερρών.

Την παρουσίαση συνδιοργανώνουν ο Σύλλογος Γραμμάτων και Τεχνών, ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Σερρών, τα βιβλιοπωλεία Επικαιρότητα και οι εκδόσεις Μεταίχμιο.

*Ο Δημήτρης Σφακιανάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης και σπούδασε στη Φιλοσοφική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διδάσκει ως φιλόλογος σε λύκειο της Δράμας και παράλληλα από το 2003 στο Περιφερειακό Επιμορφωτικό Κέντρο Καβάλας. Έχει εκδώσει βιβλία που εστιάζονται στη γλωσσική διδασκαλία στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση

Βιβλία που θα διαβάσουμε φέτος στην Αναγνωστική μας Λέσχη

1. Σκουράτι Αντόνιο, Δάσκαλος και μαθητής, μτφ. Δήμητρα Δότση, εκδόσεις Πόλις, 2010. (δίνει έμφαση στις περίπλοκες σχέσεις ενηλίκων με τους εφήβους αποκαλύπτοντας με οδύνη την άβυσσο που τους χωρίζει, από τη ματιά του επιζήσαντα του μακελειού).

2.  Ντι Μπι Σι Πιέρ,  Βέρνον ο Μικρός θεός ( και αυτό για τη σχολική βία· κέρδισε το 2003 το βραβείο Μπούκερ), Ελληνικά Γράμματα.

3. Φράνκ Μακ Κορτ, Ο δάσκαλος, εκδ. scripta, 2006.

4. Vargas-Liossa Mario, H πόλη και τα σκυλιά, Καστανιώτης, 2009 [Oι πρωταγωνιστές σε μια  σχολή "ευελπίδων"]. Επίκαιρος και λόγω του πρόσφατου βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας.

5. Kόου Tζόναθαν, H λέσχη των τιποτένιων, μτφρ. Γιώργος Tσακνιάς, εκδ. 
Πόλις, Aθήνα 2001 [;]. [Mια παρέα μαθητών σε ένα καλό σχολείο στο 
Mπέρμινχαμ της δεκαετίας του 1970.]

6. Musil Robert, O νεαρός Tέρλες, μτφ. Αλέξανδρου Τσαρή, Εκδ. Ύψιλον, 1984, σελ. 171. .
7. Hesse Hermann, Κάτω από τον τροχό, Καστανιώτης.

8. Bernhard Schlink , Διαβάζοντας στη Χάννα, μτφ. Κοπερτί Ιάκωβος, Κριτική, 1999 (ένα από τα κυρίαρχα θέματά του ο αναλφαβητισμός και οι συνέπειές του. Πάνω σ’ αυτό  βασίστηκε η ταινία ‘Σφραγισμένα Χείλη’).

9. Σιμόν Ντε Μπωβουάρ, Οι αναμνήσεις μιας καθωσπρέπει κόρης ΞΜ ΒΕΑ.

10. Mαρίνης Στέλιος, Iστορίες του πίνακα, εκδ. Σαββάλα, Aθήνα 2001 [;]. 
[Tρεις νουβέλες.]

11. Ρόδη Ρούφου, Η Χάλκινη εποχή, Εκδ. Εστία, Αθήνα, 1999 ΕΜ. ΡΟΥ.

Υπό συζήτηση:

1. Fowles John [Φώουλς Tζων], O Mάγος, μτφρ. Φαίδων Tαμβακάκης, εκδ. 
   Bιβλιοπωλείου της Eστίας, Aθήνα 1997. [Mυθιστόρημα εμπνευσμένο από την  υπηρεσία του συγγραφέα στην Aναργύρειο & Kοργιαλένειο Σχολή στις 
   Σπέτσες. Η ζωή αυτού του σχολείου δεν είναι πάντως στο επίκεντρο του 
   μυθιστορήματος].
2. Begaudeau Francois, Ανάμεσα στους τοίχους, μτφρ. Μαριλένα Καρατζάνη, 
   εκδ. Μεταίχμιο, Αθήνα 2008. [;] [Βιωματικό αφήγημα.]. Φαίνεται πως υπολείπεται της ομότιτλης ταινίας ‘Entre les murs’.

Εκτωρ Κακναβάτος : Η ποίηση έχασε τον επιστήμονά της

Φωνή μου ράτσα υψικαμίνου

Πρώτον: σε θέλουνε ακίνδυνη και να ξεχνάς

κι ύστερα καλή μ'αυτούς φιλεναδίτσα

τρυφερή

υποσχετική

οι αχρείοι .

 Φωνή μου ράτσα υψικαμίνου από πλευρό

ανοικτό του αίλουρου , της ανηφόρας

απ'τα εννιά σκοινιά του βούρδουλα

κι ο ήλιος φίδι μες στο σύρμα .

Μην ξεχάσης φτύσ' τους .

΄Ας περιμένουν να σε σβήσω με νερό

ή κατά τες συνταγές αρχαίων Ελληνοσύρων

ας περιμένουν οι αχρείοι .

Ένας από τους αυθεντικότερους μεταπολεμικούς έλληνες ποιητές, ο Εκτωρ Κακναβάτος, πέθανε χθες, σε ηλικία 90 ετών, αφήνοντας πίσω του πλούσιο ποιητικό έργο που το διακρίνουν ο έντονος πειραματισμός και η ευρηματική χρήση επιστημονικών όρων, ενταγμένων σε ένα είδος μεταϋπερρεαλιστικού λυρισμού ο οποίος αποτελεί αποκλειστικά δικό του δημιούργημα. 

Ποιητής ιδιότυπος και άνθρωπος σεμνός, με οξυμμένη κοινωνική ευαισθησία, ο Κακναβάτος σπούδασε Μαθηματικά και δίδαξε κατά καιρούς σε φροντιστήρια και στη Σχολή Μωραΐτη. Κατά την Κατοχή έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και μετά την απελευθέρωση, εξαιτίας των αριστερών του πεποιθήσεων, εξορίστηκε στην Ικαρία και στη Μακρόνησο.ρώτο του βιβλίο με τίτλο «Fuga» εκδόθηκε το 1943. Από τότε η παρουσία του στα ποιητικά πράγματα υπήρξε συνεχής. Από τα έργα του ξεχωρίζουν το «Ιn perpetuum», το «Τετραψήφιο» και η «Οδός Λαιστρυγόνων». Το τελευταίο του βιβλίο, από τις εκδόσεις Αγρα (έχουν εκδώσει το σύνολο των ποιημάτων του), ήταν το «Βραχέα και μακρά» (2005). 

Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, αυθεντικός και ιδιότυπος, ο Κακναβάτος ακολούθησε τη δική του ποιητική πορεία και κατέθεσε ένα έργο συμπαγές και πρωτοπόρο. Δυστυχώς, η ελληνική Πολιτεία δεν τον τίμησε όπως του άξιζε, απόδειξη ότι η μοναδική διάκριση που έλαβε ήταν το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή του «Ιn perpetuum» που εξεδόθη όταν ο Κακναβάτος ήταν 63 ετών και είχε ήδη καταθέσει το αντιπροσωπευτικότερο μέρος του έργου του. Εκτός από το ποιητικό, πάντως, είχε και αξιόλογο μεταφραστικό έργο

'Εργογραφία

Fuga, Αθήνα, (ιδιωτ. έκδοση), 1943, Αθήνα, Κείμενα, 1972, σελ. 32

Διασπορά, Αθήνα, Πρώτη Ύλη, 1961, σελ. 22

Η κλίμακα του λίθου, Αθήνα, Ζάρβανος, 1964, σελ. 64

Τετραψήφιο, Αθήνα, Κείμενα, 1971, σελ. 56

Τετραψήφιο με την έβδομη χορδή, Αθήνα, Κείμενα, 1972, σελ. 48

Διήγηση, Αθήνα, Συντεχνία, 1974, Αθήνα, Κείμενα, 1981, σελ. 72

Η κλίμακα του λίθου - Διασπορά, Αθήνα, Καστανιώτης, 1977, σελ. 52

Οδός Λαιστρυγόνων, Αθήνα, Κείμενα, 1978, σελ. 96

Τα μαχαίρια της Κίρκης, Αθήνα, Κείμενα, 1981, σελ. 56

Ανάστιξη του θρύλου για τα νεφρά της πολιτείας, Αθήνα, Κείμενα, 1981, σελ. 8

In perpetuum, Αθήνα, Κείμενα, 1983, σελ. 64, (2ο Κρατικό Βραβείο Ποίησης)

Κιβώτιο ταχυτήτων, Αθήνα, Κείμενα, 1987, σελ. 104

Ποιήματα Α΄ τόμος (1943-1974), Αθήνα, Aγρα, 1990, σελ. 216

Ποιήματα Β΄ τόμος (1978-1987), Αθήνα, Aγρα, 1990, σελ. 318

Οικισμοί του Μενεσθέα Καστελάνου του Μυστρός, Αθήνα, Aγρα, 1995, ISBN: 960-325-131-3

Χαοτικά, Αθήνα, Aγρα, 1997, σελ. 72, ISBN: 960-325-239-5

Ακαρεί, Αθήνα, Aγρα, 2001, σελ. 56. ISBN: 960-325-382-0

Υψικαμινίζουσες νεοπλασίες, Αθήνα, Aγρα, 2001, σελ. 40, ISBN: 960-325-391-Χ

 Για τον "Μεγάλο Ανατολικό", Αθήνα, Aγρα, 1991, σελ. 20

"Τίς πταίει; Φταίμε κι εμείς! " από τη συνάδελφο Μαρία Παλάζη

  Μέσα στον πανικό, τη σύγχυση και τον ορυμαγδό των ημερών, συζητήσεις επί συζητήσεων αναλύουν τα φλέγοντα θέματα της επικαιρότητας προσπαθώντας να προβλέψουν τις διαβλεπόμενες δυναμικές της μελλοντικής πορείας των πραγμάτων και να αναλύσουν τις αιτίες που οδήγησαν στα οδυνηρά αποτελέσματα που έφεραν τη χώρα στα πρόθυρα της χρεωκοπίας. Έτσι, συχνά ακούγονται αιτιάσεις εκατέρωθεν από τους υποστηρικτές των δύο μεγάλων κομμάτων, επιρρίπτοντας η μια πλευρά στην άλλη τις κυριότερες ευθύνες για την κατάρρευση. Δε νομίζω να υπάρχει εχέφρων άνθρωπος που να μην κατανοεί και παραδέχεται πως οι αιτίες ανάγονται στην περίπου τριακονταετή διακυβέρνηση της χώρας κι από τα δύο αυτά κόμματα. Πως οι μικροκομματικές πρακτικές, η άσκηση πολιτικής με απώτερο στόχο την ψηφοθηρία και τη διατήρηση της εξουσίας, οι παροχές που εξασφαλίζονταν με δανεικά, η κατασπατάληση ή υπεξαίρεση του δημοσίου χρήματος, τα ρουσφέτια προς ημετέρους με απόρροια τη γιγάντωση του αντιπαραγωγικού δημόσιου τομέα είναι που υποθήκευσαν το μέλλον της χώρας. Πως  η όποια ευημερία των πολιτών ήταν φούσκα, που αργά ή γρήγορα ήταν αναπόφευκτο να σκάσει και να αποκαλύψει την ένδεια και τη σήψη όλου του πολιτικού μας συστήματος.

 Δε θα παραμείνω όμως στις αιτιάσεις στους πολιτικούς μας, που είναι αυτονόητες κι αναμενόμενες. «Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι» λέει ο λαός μας, όμως και το κεφάλι είναι μέρος από το σώμα, το σύνολο. Και οι πολιτικοί μας είναι μέρος της κοινωνίας, του λαού μας κι αναπόφευκτα εμφορούνται από παρόμοια νοοτροπία και κοσμοθεωρία. Κι έκφανση αυτής της νοοτροπίας είναι η πολιτική που ασκούν, όπως και οι πρακτικές διακυβέρνησης που εφαρμόζουν. «Κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν» έχει ειπωθεί, ρήση που  θεωρεί το λαό υπεύθυνο για την εκλογή αυτών που τον κυβερνούν. Με άλλα λόγια, τέτοιοι είμαστε και τέτοιοι ηγέτες μας αξίζουν.  Ας μην ξεχνάμε την ετυμολογία της λέξης δημο-κρατία, που εμπεριέχει τη βασική αρχή αυτού του πολιτεύματος: την εξουσία του δήμου, του λαού, που σε συνδυασμό με την αιρετότητα των αρχόντων καθιστά το λαό υπεύθυνο των επιλογών του, άρα και της μοίρας του. Είναι αυτός ο λαός που το χαρακτηρίζει μιθριδατισμός κι ανεκτικότητα απέναντι στα πάσης φύσεως σκάνδαλα, που κατά καιρούς αποκαλύπτονται, όπως και στη διαφθορά και τη νομή της εξουσίας από τους φορείς της. Ο λαός με την ασθενή μνήμη, που δείχνει εξαιρετική μεγαλοθυμία στο να συγχωρεί και τα πιο μεγάλα πολιτικά ατοπήματα, εφόσον δεν πλήττονται τα κεκτημένα του. Που εμφορείται από κομφορμιστική νοοτροπία και είναι δυναμικός και συνεπής  μόνο στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων του, ξεχνώντας ότι το δικαίωμα πηγάζει από την εκπλήρωση του καθήκοντος. Κι όμως, φοροδιαφεύγει όταν κι όπως μπορεί, η «αρπαχτή», το «λάδωμα»,  είναι προσφιλείς τακτικές του, ενώ κάθε μεταρρύθμιση με σκοπό την εξυγίανση του δημοσιονομικού τομέα βαφτίζεται επίθεση στα συμφέροντα των εργαζομένων. Είναι σίγουρο πως αν βρισκόταν ένας ηγέτης που θα προσπαθούσε να εξυγιάνει το δημοσιονομικό τομέα λαμβάνοντας τα απαραίτητα  σκληρά μέτρα, θα αποτύχαινε μπροστά στην αντίδραση των συνδικάτων και των πάσης φύσεως βολεμένων μέσα στο υπάρχον άναρχο σύστημα. Μια ματιά στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης, με την ποικιλία της διακυβέρνησής τους από όλες τις κομματικές παρατάξεις, πείθει ότι οι παθογένειες της μεγάλης πολιτικής εξίσου ενδημούν και στη μικρή πολιτική των τοπικών κοινωνιών.

   Φταίμε λοιπόν κι εμείς, που παραδομένοι στην επιδίωξη της ατομικής ευζωίας μας και δέσμιοι της ευδαιμονιστικής νοοτροπίας μας αμελήσαμε το ρόλο μας ως ενεργών πολιτών και γοητευμένοι από τις λαϊκίστικες σειρήνες των δημαγωγών βολευόμαστε κι αρνούμαστε να κρίνουμε με βάση την κοινή λογική∙  βαυκαλιζόμενοι  με ανεδαφικές υποσχέσεις, διακηρύξεις κι ελπίδες αδυνατούμε να αντικρίσουμε τα αυτονόητα.

 «Η λογική του κατήφορου είναι ο πάτος». Και πολύ φοβάμαι πως ακόμα δεν πιάσαμε πάτο ή κι αν πιάσαμε δεν είναι ακόμα ορατές οι συνέπειές του. Κι όσο κι αν είναι εθνικά ταπεινωτική η κηδεμονία μας από ξένους παράγοντες, ίσως αυτό κι ό,τι επακολουθήσει να είναι ο κόλαφος που μας χρειαζόταν για να συνέλθουμε και να διδαχθούμε από τα λάθη μας, κατά το «παθός μαθός». Έπρεπε όμως να επέμβει το ΔΝΤ  για να καταλάβουμε ότι το Δημόσιο είναι εξαιρετικά σπάταλο ή ότι το Ασφαλιστικό καταρρέει κι ότι δεν είναι δυνατόν το 2050 το 25% του ΑΕΠ να πηγαίνει για συντάξεις; Απ’ ό,τι φαίνεται, δυστυχώς ναι. Καμιά κυβέρνηση δε θα τολμούσε να λάβει τα αναγκαία σκληρά διαρθρωτικά μέτρα, φοβούμενη το πολιτικό κόστος και τη λαϊκή αντίδραση.              

 Ίσως, επειδή « ανάγκα και οι θεοί πείθονται», τα τωρινά δεινά μας δώσουν το έναυσμα για μια νέα προσπάθεια που θα γκρεμίσει αρνητικές νοοτροπίες εδραιωμένες στα χρόνια και θα εξυγιάνει τα κακώς κείμενα. Ίσως επιτέλους κυριαρχήσει ο ορθός λόγος σε αυτόν τον τόπο και κατανοήσουμε την προσωπική ευθύνη του καθενός, αρχόντων κι αρχομένων, όπως κι ότι είναι αναγκαίες οι βαθιές τομές, που όσο και να πονάνε, αποτελούν αναπόδραστη ανάγκη  για να εξέλθουμε από το τέλμα και να μπούμε στο δρόμο της ανάπτυξης. Μέσα στη δίνη των εξελίξεων ίσως καταρρεύσει το πολιτικό μας σύστημα και οι κοινωνικές εκρήξεις είναι αναμενόμενες. Δυστυχώς όμως βρισκόμαστε σε μονόδρομο και οι επιλογές μας είναι περιορισμένες. Όσο πιο νωρίς το συνειδητοποιήσουμε αυτό, τόσο το καλύτερο για όλους μας.

Έτος των δύο φίλων: Καββαδία και Τσίρκα

Στο πλαίσιο του διπλού αφιερώματος, ας συγκεντρώσουμε πολύτιμο υλικό. Περιμένουμε συνεργασίες... κάνοντας την αρχή: επισκεφτείτε τις ενδιαφέρουσες σελίδες του Μηνιαίου Περιοδικού Πολιτισμού -αφιέρωμα στον Καββαδία και αφιέρωμα στον Τσίρκα
Επίσης η αφιερωμένη σελίδα του ΕΚΕΒΙ Νίκος Καββαδίας (1910-1975)

Νέα σχολική χρονιά

Αγαπητέ συνάδελφε,
άλλη μια νέα σχολική χρονιά προσπαθεί να κάνει τα πρώτα της βήματα μέσα σε ένα κλίμα κρίσεων, επι-κρίσεων, παρεμβάσεων και αμφισβητήσεων, σε μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα απογοήτευσης ή έστω περίσκεψης.
Ο σύνδεσμος Φιλολόγων Ν. Σερρών σου εύχεται καλή δύναμη, υγεία και πάνω από όλα θετική διάθεση για να μπορέσουμε να βαδίσουμε στο Νέο "ψηφιακό" ή μη σχολείο, με ή χωρίς διαδραστικούς πίνακες, με ή χωρίς περικοπές επιδομάτων, με ή χωρίς μείωση της ύλης, με ή χωρίς νέα βιβλία, με ή χωρίς την ανάθεση του μαθήματος της Ιστορίας σε φιλολόγους.
Η αλήθεια είναι πως η κατάσταση που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε στα νέα πολυπληθή τμήματα των 28 ακόμη και 29 μαθητών σε κάθε τάξη δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο το ήδη αρκετά επιβαρυμένο πρόγραμμα σπουδών των φιλολογικών μαθημάτων, καθώς πρέπει να βρούμε τρόπους να μετατρέψουμε τις τάξεις αυτές σε « όαση δημιουργίας και ελπίδας για την πατρίδα μας», σύμφωνα και με τις επιταγές της ηγεσίας του Υπουργείου.
Μονόδρομος, λοιπόν, είναι η συνεργασία και η συμπόρευση των φιλολόγων, ώστε να μπορέσουμε από κοινού να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις της νέας σχολικής χρονιάς που έχει ήδη ανατείλει.
Προωθώντας το πνεύμα συνεργασίας, ο σύνδεσμος Φιλολόγων έχει δημιουργήσει το παρόν ιστολόγιο – blog. Στόχος μας η δημιουργία και η συντήρηση ενός διαδικτυακού χώρου ανοιχτής επικοινωνίας, ανταλλαγής απόψεων αλλά και διδακτικών υλικών για τους φιλολόγους του νομού μας.
Στην έναρξη της νέας χρονιάς θα περιμένουμε τις προτάσεις όλων σας για τις δράσεις του Συνδέσμου.
Kαλή αρχή σε μια δημιουργική και αποδοτική σχολική χρονιά, για εμάς και τους μαθητές μας.

ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΡΟΒΑΤΑ : «Μικρασία: από την εποποιία στην καταστροφή»

Κατά τη διάρκεια του σχ. έτους 2009-10  πραγματοποιήθηκε στο σχολείο μας διαθεματικό σχέδιο εργασίας (project)με θέμα:«Μικρασία: από την εποποιία στην καταστροφή»

Φάσεις του project:

   Επιλογή του θέματος και προσδιορισμός των ορίων του

·        Κατάτμηση του έργου σε επιμέρους ενότητες

·        Καθορισμός ομάδων - Κατανομή εργασιών

·        Προσδιορισμός:   → στόχων του σχεδίου εργασίας                                

                                  → χρονοδιαγράμματος 

                                  → παραγόμενου προϊόντος

·        Διεξαγωγή έρευνας και δραστηριοτήτων

·        Παρουσίαση υλικού στην τάξη και αξιολόγηση

·        Σύνθεση εργασιών των ομάδων

·        Παρουσίαση –Διάχυση των αποτελεσμάτων:

            →Διοργάνωση εκδήλωσης παρουσίασης στο σχολείο και την τοπική κοινωνία

            →Παραγωγή DVD

Στόχοι

 •  Γνωστικοί  - Επιμέρους ενότητες:  

      1. Από την εποποιία στην καταστροφή                                                   

 2. Ο πόλεμος και η καταστροφή  
 3.Η προσφυγιά

 4. Οι πρόσφυγες στον τόπο μας 

    4.1. Ο δρόμος της προσφυγιάς

    4.2. Πληθυσμός και τόποι εγκατάστασης                        

         4.3. Η ζωή στη νέα πατρίδα

         4. 4 Η μαγειρική

         4. 5.Χορός και τραγούδι 
         4.6  Η γλώσσα

·        Εφαρμογή μαθητοκεντρικής μάθησης και ομαδοσυνεργατικής μεθόδου

·        Ενεργητική προσέγγιση της γνώσης

·        Εξοικείωση με τις μεθόδους της Ιστορίας

·        Χρήση ποικίλων τρόπων σκέψης και επικοινωνίας

·        Καλλιέργεια πνεύματος συνεργασίας, εμπιστοσύνης και σεβασμού

·        Βελτίωση κριτικής σκέψης, δημιουργικότητας, αισθητικής

 Μεθοδολογία – ΄Ερευνα - Μελέτη 

              Μεθοδολογία  

 Βιβλιογραφία
 Προτεινόμενα βιβλία

 Αποτίμηση

Εμείς, οι μαθητές της Γ΄ τάξης του σχ. έτους 2009-10, είμαστε ιδιαίτερα περήφανοι για τη συμμετοχή μας στο παραπάνω διαθεματικό σχέδιο εργασίας. Μάθαμε, συμμετείχαμε, δημιουργήσαμε, συνθέσαμε, παρουσιάσαμε. Δουλέψαμε με όλες μας τις δυνάμεις, προσπαθήσαμε να συνεργαστούμε με πνεύμα ομαδικότητας και αλληλοσεβασμού, θελήσαμε το αποτέλεσμα να είναι άξιο των κόπων μας. Γι εμάς ήταν ένας εποικοδομητικός αλλά και απολαυστικός τρόπος να αποχαιρετήσουμε το Γυμνάσιο !!!

 

Ακολουθούν 2 χαρακτηριστικά βίντεο:

Γυμνάσιο Αλιστράτης : εργασία Τοπικής Ιστορίας

«ΕΞΕΡΕΥΝΩ ΤΟ ΔΗΜΟ ΑΛΙΣΤΡΑΤΗΣ»

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Στα πλαίσια της τοπικής ιστορίας της Γ’ γυμνασίου κατασκευάσαμε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, με τη βοήθεια του οποίου ανακαλύψαμε την πόλη μας και γενικότερα το Δήμο Αλιστράτης από αρχαιολογική, ιστορική και περιβαλλοντική πλευρά. Για να φτιάξουμε τις ερωτήσεις του παιχνιδιού, μελετήσαμε όλα τα στοιχεία που συγκεντρώσαμε, συζητήσαμε θέματα συμπεριφοράς και κωδικοποιήσαμε τα συμπεράσματά μας. Οι κόκκινες καρτέλες περιλαμβάνουν ερωτήσεις γνωστικού περιεχομένου σχετικά με την Αλιστρτάτη και την ευρύτερη περιοχή. 

Οι πράσινες καρτέλες περιλαμβάνουν ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής, που οδηγούν σε κάποια πληροφορία σχετικά με το Δήμο Αλιστράτης.

Το παιχνίδι παίζεται με 2 – 4 παίκτες ή ομάδες. Η κίνηση των παικτών ή των ομάδων γίνεται τόσο με το ζάρι, όσο και με τις καρτέλες, όπου βρίσκεται και το παιδαγωγικό ενδιαφέρον του παιχνιδιού. Παίζοντας, διαπιστώσαμε τι μάθαμε μέσα από την έρευνά μας. Παίξτε κι εσείς για να γνωρίσετε καλύτερα το Δήμο Αλιστράτης!

Στο παιχνίδι μας υπάρχει μια διαδρομή στην πόλη της Αλιστράτης με αρχή (αφετηρία) και τέλος. Ξεκινάμε από το Δημαρχείο και σκοπός μας είναι διασχίζοντας τους δρόμους της πόλης να φτάσουμε στο σπήλαιο . Οι παίκτες ρίχνουν το ζάρι. Αρχίζει αυτός που φέρνει το μεγαλύτερο αριθμό και κινεί το πιόνι του τόσες θέσεις, όσες δείχνει ο αριθμός του ζαριού. Όταν κάποιος παίκτης φτάσει σε κόκκινη θέση, πρέπει να απαντήσει σε μια ερώτηση κόκκινης καρτέλας, που του την απευθύνει ο διπλανός του. Αν απαντήσει στην ερώτηση, προχωράει μπροστά όσες θέσεις λέει η καρτέλα. Αν όχι, πηγαίνει τόσες θέσεις πίσω. Όταν ο παίκτης φτάσει σε πράσινη θέση, πρέπει να απαντήσει σε μια ερώτηση πράσινης καρτέλας, που του την απευθύνει ο διπλανός του. Διαλέγει τη μία από τις τρεις απαντήσεις. Αν απαντήσει σωστά, προχωράει μπροστά όσες θέσεις γράφει η καρτέλα. Αν όχι, πηγαίνει τόσες θέσεις πίσω. Οι σωστές απαντήσεις αναγράφονται στις καρτέλες. Νικητής είναι αυτός που θα φτάσει πρώτος στο τέρμα.

Καλή διασκέδαση!

Η Γ΄τάξη του Γυμνασίου Αλιστράτης

Σχολικό Έτος 2009 – 2010

Δείτε την ενδιαφέρουσα παρουσίαση:http://www.slideshare.net/dorabaga/office-2003-5540322

Οδηγίες προς ... ναυτιλομένους!

    Καλώς ήρθες στο ιστολόγιό μας! Διάβασε τώρα μερικές οδηγίες για να μη μείνει άκαρπη η επίσκεψή σου και γιατί θέλουμε να μοιραστείς με τους συναδέλφους σου ό,τι θεωρείς σημαντικό.

    Στην αριστερή στήλη βρίσκεται η πιο πρόσφατη ανάρτησή μας και ακολουθούν οι παλαιότερες.  Κάτω από τον τίτλο κάθε ανάρτησης βρίσκεται η ετικέτα, όπου μπορείς να βρείς παρόμοιου περιεχομένου κείμενα. Επίσης μπορείς να αφήσεις το σχόλιό σου , πατώντας την αντίστοιχη λέξη παραδίπλα. Το σχόλιό σου "εγκρίνεται" -τρόπος του λέγειν- από τους "συγγραφείς" του blog και κατόπιν δημοσιεύεται. Αν θέλεις να δημοσιεύσεις ένα ευρύτερο κείμενο, μπορείς να το στείλεις στο mail του Συνδέσμου  (filologoiserron@gmail.com)  και εμείς θα το προωθήσουμε στο blog.
    Στη δεξιά  στήλη βρίσκονται: τα προφίλ των "συγγραφέων" του blog / κάποιες αγαπημένες μουσικές, που μπορείς να τις ακούς και καθώς διαβάζεις τα κείμενα  / φωτογραφίες για ενημέρωση και χαλάρωση / οι ταμπελίτσες, όπου μπορείς να ξεναγηθείς και να βρεις θέματα που σε ενδιαφέρουν  /  οι οδοδείκτες, με ενδιαφέρουσες διευθύνσεις και / οι δοκιμές, όπου καταγράφονται με χρονολογική σειρά οι αναρτήσεις μας.
     Επίσης πάνω - πάνω δεξιά βρίσκεται η μπάρα αναζήτησης, όπου μπορείς να αναγράψεις αυτό που ψάχνεις και να δεις τα αποτελέσματα.
     Αυτά. Τώρα στην πράξη, ελπίζουμε να ανταποκριθείς και να αρχίσει η κουβέντα!
    


                                   

  

Η τέχνη στην υπηρεσία της δανεικής μακαριότητας, Γράφει ο Δημοσθένης Κούρτοβικ

Εδώ και μια δεκαετία, ίσως και παραπάνω, αρνιόμουν σταθερά να παρακολουθήσω τις νέες εκδόσεις της λογοτεχνικής μας παραγωγής, πράγμα που μου προκαλούσε έκπληξη, μιας και η λογοτεχνία παραμένει η πρώτη αγάπη. Το απέδιδα στην ενηλικίωση, την απομυθοποίηση. Βέβαια θα μπορούσα να ισχυριστώ και ακριβώς το αντίθετο. 

Την απάντηση μου την έδωσε ένα πρόσφατο (24-04-2010) άρθρο στο περίφημο Βιβλιοδρόμιο των Νέων του Δημ. Κούρτοβικ. Θεωρώ ότι πρόκειται για μια πολύ πετυχημένη επιτομή της κατάστασης και δεν αντιστέκομαι στον πειρασμό να μοιραστώ κομμάτια του:

" ...Υπάρχει η κουλτούρα ως συλλογικό ύφος ζωής και η κουλτούρα ως ατομική, συνειδητή δημιουργία. Η δεύτερη μπορεί ν΄ αντιστέκεται στην πρώτη, να την αμφισβητεί, να την απορρίπτει. Σ΄ εμάς, υποτάχτηκε πρόθυμα σ΄ εκείνη, παρέχοντάς της αισθητική και ιδεολογική νομιμοποίηση.

Το πρώτο και βασικότερο γνώρισμα αυτής της συνειδητά υπηρετικής έντεχνης κουλτούρας ήταν η κατάργηση της μνήμης. Αρχής γενομένης από τη λογοτεχνική «πρωτοπορία» της δεκαετίας του 1980, οι χαρακτήρες που εμφανίζονται σ΄ αυτά τα έργα δεν έχουν ιστορία, δεν έχουν ψυχικές και πολιτισμικές καταβολές, το πολύ πολύ να έχουν επιλεκτικές επιρροές από κάποια διαβάσματα, ακούσματα ή θεάματα. Ζουν σ΄ ένα συνεχές παρόν. Η μνήμη γι΄ αυτούς δεν υπάρχει παρά μονάχα ως ψευδαίσθηση και ψύχωση των «κολλημένων». Το υποτιθέμενο ιστορικό παρελθόν είναι ένα συνονθύλευμα από αφηγήσεις, ανάμεσα στις οποίες μπορεί κανείς να σερφάρει όπως στο διαδίκτυο και τις οποίες μπορεί ν΄ αλλάξει ανακατεύοντας υλικά ακόμα και από διαφορετικές εποχές, για να πετύχει διασκεδαστικά αποτελέσματα. Αφού δεν υπάρχει παρελθόν, δεν μπορεί να υπάρξει ούτε μέλλον. Όλα θα συνεχίσουν όπως είναι τώρα, σε μια ζωή χωρίς κατεύθυνση (μιας και δεν υπάρχει χρονική προοπτική), μια ζωή λιγάκι πληκτική, τι να κάνουμε, καρυκευμένη όμως με μπόλικες μικροαπολαύσεις καταναλωτικού χαρακτήρα...

Αυτό δεν μπορούσαν όμως να το πούνε ανοιχτά, γιατί, όλα κι όλα, δεν ήθελαν να φαίνονται χαζοχαρούμενοι. Δεν ήθελαν ούτε να φαίνονται πολύ κυνικοί, όχι επειδή δεν ήταν (δύσκολο να μην είσαι κυνικός, όταν υιοθετείς μια τέτοια αντίληψη για τη ζωή σου και τον κόσμο) αλλά επειδή το έβρισκαν κάπως αντιαισθητικό, στην ειλικρινή έκφρασή του. ΄Ετσι, επινόησαν κάτι που έγινε ένα δεύτερο γνώρισμα αυτής της τέχνης: τον (δήθεν) αυτοσαρκασμό. Ο αυτοσαρκασμός με εισαγωγικά είναι μια απενοχοποιητικά ενοχοποιητική χειρονομία. Στην πραγματικότητα, αυτό που λέει ο «αυτοσαρκαζόμενος» είναι: ναι, είμαι κάλπικος και αναίσθητος, αλλά αυτό είμαστε όλοι, εγώ έχω τουλάχιστον το θάρρος να το παραδέχομαι και την ικανότητα να το κάνω θέμα της τέχνης μου με τρόπο που να σας διασκεδάζει...
...σχετίζεται άμεσα ένα τρίτο χαρακτηριστικό τους: το σύνδρομο του Πίτερ Παν. Δεν μεγαλώνουν ποτέ. Μένουν καθηλωμένοι στην εφηβεία ακόμα και αν έχουν σαρανταρίσει ή πενηνταρίσει. Εφηβεία εδώ δεν σημαίνει φρεσκάδα κι ευαισθησία της ψυχής (αφού δεν έχουν ψυχή) αλλά απουσία ευθυνών, βιοποριστικών αγωνιών, επαγγελματικών υποχρεώσεων, μποέμικη ανεμελιά. Είναι ανεπάγγελτοι ή ασκούν επαγγέλματα που θυμίζουν πιο πολύ χόμπι είτε πλουσίων είτε καλλιτεχνών. Είναι προστατευμένοι ακόμα και αν ζουν μόνοι. Ιδανικό τους είναι η απεριόριστη καταναλωτική δύναμη. Αν δεν την έχουν κληρονομήσει από τους μπαμπάδες τους, τη ζηλεύουν αλληθωρίζοντας με λαχτάρα προς τα βόρεια προάστια, ...

Καθόλου παράξενα, η απορία για τον κόσμο είναι εντελώς ξένη γι΄ αυτή την τέχνη. Η δικαιολογία που επικαλείται, και που είναι εγγεγραμμένη στο πιστεύω της, είναι ότι σήμερα όλα έχουν ειπωθεί και δεν υπάρχει τίποτα καινούργιο που θα μπορούσε να εκφράσει ο λόγος. Αυτό ακούγεται πολύ αστείο, αν σκεφτεί κανείς ότι το ίδιο ακριβώς υποστήριζε ο Ρωμαίος ποιητής Τερέντιος πριν από σχεδόν 2.200 χρόνια. Εδώ όμως η θέση αυτή έχει ειδική σημασία. Υπαινίσσεται ότι, αφού έχουμε φτάσει στο τέλος της λεγόμενης Ιστορίας και ο χρόνος δεν παράγει πια τίποτα καινοφανές, το μόνο που μας μένει να κάνουμε είναι να επαναδιατυπώνουμε το ήδη διατυπωμένο με ολοένα πιο περίτεχνους τρόπους. Υπάρχουν πράγματι περίτεχνα, μερικές φορές ιδιοφυή έργα που εκκινούν από αυτή την ιδέα ...

Φτάνουμε έτσι, λογικότατα, στο εμφανέστερο και πιο διάχυτο γνώρισμα αυτής της τέχνης: την εξαφάνιση του δημόσιου χώρου και την υπερδιόγκωση του ιδιωτικού. Επειδή μερικοί θα πουν ότι ο δημόσιος χώρος στην Ελλάδα έχει γίνει έτσι κι αλλιώς ανυπόληπτος, ας τους θυμίσουμε ότι η τέχνη, ειδικά η λογοτεχνία, δεν απεικονίζει απλώς το αντικείμενό της αλλά το δημιουργεί. Όπως μια τέχνη όπου ο άνθρωπος έχει μόνο δημόσια διάσταση είναι μια τέχνη ρηχή, στεγνή, συρρικνωμένη σ΄ αυτό που η ιδεολογία ή η επικαιρότητα κάνει να φαίνεται πρωτεύον, έτσι και μια τέχνη που περιορίζει το οπτικό πεδίο της στο ιδιωτικό εμπνέεται από την πελώρια και παιδαριώδη ψευδαίσθηση ενός κλειστού, στεγανοποιημένου σύμπαντος όπου το μόνο που έχει σημασία είναι οι επιθυμίες του ατόμου. Βλέπουμε ν΄ αντανακλάται κι εδώ η χαρακτηριστική ψυχολογία του σύγχρονου, βουλιμικού καταναλωτή.

Φυσικά, τα έργα αυτού του τύπου δεν παρουσιάζονται ως προπαγάνδα του καταναλωτισμού. Συνήθως οι δημιουργοί τους φενακίζουν τους εαυτούς τους και το κοινό τους με ιστορίες όπου ο κεντρικός ήρωας «αναζητεί τον εαυτό του». Η αναζήτηση αυτή όμως δεν οδηγεί ποτέ σε μια εσωτερική αποκάλυψη και πολύ περισσότερο σε μια αλλαγή στάσης. Είναι μια διαδρομή μέσα από έναν πλουμιστό κόσμο γεμάτο αισθησιακές προκλήσεις, στις οποίες ο πρωταγωνιστής ενδίδει λίγο πολύ πρόθυμα (θέλοντας να γνωρίσει, υποτίθεται, κρυφές πλευρές του εαυτού του), για να φτάσει στο τέρμα έχοντας καταναλώσει κάθε είδους εμπειρίες, αλλά με αμετάβλητη την ιδέα του για το ποιος είναι. Στην ειδική, αλλά και πιο δημοφιλή περίπτωση της ροζ λογοτεχνίας η ηρωίδα περνάει, αντίστοιχα, μια δοκιμασία που καταλήγει στην πλήρη επιβεβαίωσή της, με την ικανοποίηση των σταθερών, γνωστών εξαρχής επιθυμιών της (ποθητή, ευκατάστατη και άεργη στο πλευρό ενός πετυχημένου άνδρα).

 ....Και το λέω αυτό με τόσο περισσότερη σιγουριά όσο πολλαπλασιάζονται με γοργούς ρυθμούς τα τελευταία χρόνια έντεχνα έργα με τελείως διαφορετικό πνεύμα, έργα νέων και νεότερων δημιουργών, που ενεργοποιούν ξανά το ιστορικό υπόβαθρο, επαναδιεκδικούν τον δημόσιο χώρο, θέτουν ηθικά αιτήματα ή διλήμματα (ευτυχώς χωρίς ίχνος ηθικολογικής έπαρσης). ...

Τα βραβεία του περιοδικού Διαβάζω για το 2010

Βραβείο Ποίησης: Διακοπές στην πραγματικότητα: Ποιήματα, σχεδιάσματα, μεταγραφές, Χάρης Βλαβιανός, εκδόσεις Πατάκη. Το βραβείο απένειμε ο συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης.

Βραβείο Διηγήματος - Νουβέλας: Ο θησαυρός των αηδονιών και άλλα διηγήματα, Ηλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος, εκδόσεις Γαβριηλίδης. Το βραβείο απένειμε ο συγγραφέας Μένης Κουμανταρέας.

Βραβείο Μυθιστορήματος: Κόκκινο στην Πράσινη Γραμμή, Βασίλης Γκουρογιάννης, εκδόσεις Μεταίχμιο Το βραβείο απένειμε ο θεατρικός συγγραφέας Κώστας Μουρσελάς. 

Βραβείο Λογοτεχνικού Δοκιμίου - Μελέτης: Ένας χωρικός στη Νέα Υόρκη, Γιάννης Κιουρτσάκης, εκδόσεις Ίνδικτος. Το βραβείο απένειμε ο ποιητής και βιβλιογράφος Δημήτρης Δασκαλόπουλος.

Βραβείο Εικονογραφημένου Παιδικού Βιβλίου: - Η σκυλίσια ζωή του γάτου Τζον Αφεντούλη, Χρήστος Μπουλώτης (κείμενο), Φωτεινή Στεφανίδη (εικονογράφηση), εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα. Το βραβείο απένειμε η Κατρίν Βελισσάρη, διευθύντρια του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου.

Βραβείο Λογοτεχνικού Βιβλίου για μεγάλα παιδιά: Στη διαπασών, Βασίλης Παπαθεοδώρου, εκδόσεις Καστανιώτη. Το βραβείο απένειμε η Διαμάντη Αναγνωστοπούλου, Καθηγήτρια στο Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και πρόεδρος της επιτροπής που έκρινε τα παιδικά βιβλία.

Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα, προς τιμή του Ηρακλή Παπαλέξη: Ο ήχος του ακάλυπτου: Έξι κοινόχρηστες ιστορίες, Κάλλια Παπαδάκη, εκδόσεις Πόλις (διήγημα). Το βραβείο απένειμε η ποιήτρια και ακαδημαϊκός Κική Δημουλά.

Σερραίοι φιλόλογοι στο 2ο Πανελλήνιο εκπαιδευτικό συνέδριο Ημαθίας

Από την Παρασκευή 23 Απριλίου μέχρι Κυριακή 25 Απριλίου πραγματοποιήθηκε στην Ημαθία το 2ο Πανελλήνιο εκπαιδευτικό Συνέδριο, http://hmathia10.ekped.gr/

με θέμα:"Ψηφιακές και Διαδικτυακές Εφαρμογές στην Εκπαίδευση".

Το Σάββατο παρακολούθησα στην Κεντρική βιβλιοθήκη τη Συνεδρία των Φιλολόγων, όπου παρουσιάστηκαν πολλές και ενδιαφέρουσες προτάσεις.Στο Συνέδριο όμως "πρωταγωνίστησαν" κυριολεκτικά οι συναδέλφοι, φιλολόγοι του Νομού μας. Με την παράλληλη ιδιότητα της επιμορφώτριας Β΄επιπέδου στην παιδαγωγική αξιοποίηση των Νέων τεχνολογιών στην Εκπαιδευτική διαδικασία, ευτύχησα να παρακολουθήσω δύο εισηγήσεις αγαπημένων συναδέλφων που υλοποίησαν το πρόγραμμα στην α΄φάση του, ολοκληρώντας μια μακρά και επιτυχή διαδρομή. Συγκεκριμένα η ομάδα των Τ.Ζουρνατζή, Χ.Μπογδάνη, Ζ.Παπάζογλου, Ολ.Παχαδίρογλου και Τ.Τερζούδη παρουσίασαν με πολύ ζωντανό τρόπο την εισήγησή τους με τίτλο:"Πάμε Μουσείο".Μια διδακτική πρόταση με τη χρήση ΤΠΕ στη Νεοελληνική Γλώσσα.Η Β΄ομάδα των Μ.Καραθανάση, Γ.Μάσσιου καιΔ.Τσακιρίδου παρουσίασαν την ενδιαφέρουσα διδακτική πρόταση στο μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών, με τίτλο:"Πάραλος...Ένα ταξίδι μέσα στο χρόνο". Ακόμη στην ίδια Συνεδρία παρουσίασαν ομαδικές εισηγήσεις και άλλες δύο Σερραίες συνάδελφοι η Ελ. Γιαπή και η Χρ. Παλάζη με μια ακόμη συναδέλφο από την Αλεξανδρούπολη, με τίτλο:"Παιδική ηλικία, παιδική εργασία...",μια διδακτική Πρόταση στα Νεοελληνικά Κείμενα Α΄Γυμνασίου. Η Χρ.Παλάζη μαζί και με δύο δασκάλους, Σερραίους επίσης παρουσίασε την εισήγηση με τίτλο: "Η περιπέτεια των βαλκανίων".

Οι συνάδελφοι αποδέχθηκαν τα θετικά σχόλια του ακροατηρίου και εκπροσώπησαν επάξια το Νομό.Το δυναμικό παρόν των Σερραίων φιλολόγων στο Συνέδριο της Ημαθίας, αναδεικνύει τη δημιουργικότητα και την καινοτόμα διάθεση των συναδέλφων, οι οποίοι παρακολουθούν τα νέα δεδομένα και προσπαθούν να ανταποκριθούν στις σύγχρονες απαιτήσεις για ένα καλύτερο σχολείο. Συγχαρητήρια σ΄όλες και σ΄όλους!

ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ

Ο Σύνδεσμος Φιλολόγων N.Σερρών πραγματοποίησε την περασμένη Τετάρτη, 21 Απριλίου 2010, στην αίθουσα “Γ.Χρηστίδης’ του Εμπορικού Επιμελητηρίου Σερρών ημερίδα αφιερωμένη στα Αρχαία Ελληνικά και στη διδασκαλία τους, στο Γυμνάσιο και το Λύκειο.

Οι παρευρισκόμενοι φιλόλογοι είχαν την ευκαιρία να ακούσουν την εισήγηση του Αναστάσιου Αγγ. Στέφου, Δ.φ και Προέδρου της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων (Π.Ε.Φ) σχετικά με τη διδασκαλία του φιλοσοφικού λόγου, να περιπλανηθούν στον κόσμο του Ηροδότου με την καθοδήγηση της Γεωργίας Χαριτίδου, Δ.φ., Προϊσταμένης Δ.Δ.Ε Γ΄ Αθήνας και Γ. Γραμματέα της Π.Ε.Φ.

Στο δεύτερο μέρος της ημερίδας οι Σχολικοί Σύμβουλοι Φιλολόγων του Ν.Σερρών, Ελευθερία Ζάγκα, Δ.φ. και Αλέξανδρος Νικολαϊδης, πρότειναν μεθόδους για τη διδασκαλία των ομηρικών επών και του δράματος αντίστοιχα.

Στο τέλος των εισηγήσεων ακολούθησε ζωντανός διάλογος με τους συναδέλφους που παρευρέθηκαν και που επιβεβαίωσε την αμηχανία που υπάρχει στη Μέση Εκπαίδευση όσον αφορά τα Αρχαία Ελληνικά. και τη διδασκαλία τους στη μέση εκπαίδευση. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες ήταν οι απόψεις που διατυπώθηκαν για την ανάγκη μιας δυναμικότερης παρουσίας των φιλολόγων στο πλαίσιο αλλαγών που προοικονομούνται στο χώρο της Εκπαίδευσης γενικότερα, μέσα και από τις πρόσφατες εξαγγελίες της Υπουργού κ. Διαμαντοπούλου.

Ο Σύνδεσμος Φιλολόγων αισθάνεται βαθιά ευγνώμων προς τη συνδιοργανώτρια Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και ιδιαίτερα τον αντινομάρχη κ.Β.Χρυσανθίδη για την ανάληψη των οικονομικών υποχρεώσεων, καθώς χωρίς την επιχορήγηση της η ημερίδα μας δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί, αλλά και τη Δ/νση Β/θμιας Εκπ/σης Σερρών για την πλήρη υποστήριξή της. Ιδιαίτερες, τέλος, ευχαριστίες οφείλουμε προς τη Διεύθυνση του Εμπορικού Επιμελητηρίου Σερρών, τη Δ/ντρια Μπόζιου Θωμαή και τον Πρόεδρο Αρ. Δρογαλά για την ευγενική παραχώρηση της αίθουσας «Γ.Χρηστίδης», που φιλοξένησε την Ημερίδα μας.

Η Σώτη Τριανταφύλλου στις Σέρρες

Συναντηθήκαμε χθες στο καφέ Γκόγια με τη Σώτη Τριανταφύλλου, που ήρθε στην πόλη μας για να παρουσιάσει το νέο της βιβλίο "Ο χρόνος πάλι". Ασυνήθιστη μάλλον στην ανοιξιάτικη βραδυνή δροσιά της βόρειας Ελλάδας, με ένα δανεισμένο αντρικό σακάκι πάνω της και μια σόδα να απασχολεί πιο πολύ τα χέρια της, η Σώτη έμοιαζε μια φίλη παλιά που αποφασίζει ξάφνου να μας πει πράγματα πολύ σοβαρά. 'Ετσι αισθάνθηκα το φυσικό αμήχανο στυλ της που συνοδευόταν από καταθέσεις ζωής, καθώς το νέο της βιβλίο είναι μια αυτοβιογραφία, που όμως "μπορεί να διαβαστεί και με τυχαία σειρά". Με απλότητα σχολίασε αυτή την επιλογή της όχι ως ένδειξη κατάκτησης ενός συγγραφικού επιπέδου αλλά ως ανάγκη ανθρώπινη να αναμετρηθεί με την προσωπική της ιστορία. Γρήγορα το κοινό της αιχμαλωτίστηκε από την ανεπιτήδευτη εμφάνιση και ομιλία της και ξανοίχτηκε σε ερωτήσεις, που κύλησαν με τη ροή μιας χαλαρής κουβεντούλας για αυτά που μας πονάνε. Κράτησα κάποιες ενδεικτικές για τη συγγραφέα και τον άνθρωπο αναφορές: 

Μάλλον το ταλέντο, συγγραφικό ή αναγνωστικό γεννιέται, δε γίνεται.

Το μυαλό του συγγραφέα είναι γεμάτο από εκατοντάδες ιστορίες, που τις συλλέγει συνέχεια γιατί κοιτά με περίεργο βλέμμα το διπλανό του.

Ο αναγνώστης εμφανίζεται μπροστά της μετά την έκδοση των βιβλίων και όχι πριν.

Η πορεία πάντως προς τη βελτίωση είναι κοινή,  συγγραφέα και επαρκούς αναγνώστη.

Ο χρόνος δεν την φοβίζει αλλα την προκαλεί για να τον ζήσει.

Η απογοήτευση από τη μεταπολεμική αριστερά.

Η απέχθειά της για τη βλαχολαϊκοπόπ μουσική του νεοέλληνα.

Η εντύπωσή της για τις επαρχιακές πόλεις, που έχουν πια γίνει πιο ανεκτικές.

Η ανυπομονησία του ενοχικού Αθηναίου, που πούλησε για ένα διαμέρισμα την ακριβή αυλή του.

Η συμπεριφορά μας απέναντι στους μετανάστες, που είναι ... ανύπαρκτη.

Για την επιλογή της να μην γίνει μητέρα.

Ήταν πολύ γλυκό το Σαββατόβραδο που μας χάρισε η Σώτη. Θα την ξαναδιαβάσω πιο προσεχτικά γιατί πιστεύω ότι η εποχή μας έχει απόλυτη ανάγκη από μια ροκ θεώρηση της ζωής, θα τολμούσα να πω και η Παιδεία.

Ημερίδα για τη Διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών στο Γυμνάσιο και το Λύκειο

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ Ν. ΣΕΡΡΩΝ

Την Τετάρτη 21 Απριλίου στην αίθουσα "Γ. Χρηστίδης" του Εμπορικού Επιμελητηρίου Σερρών και ώρα 18.00 μ.μ, ο σύνδεσμος Φιλολόγων Ν.Σερρών με τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και τη Δ/νση Δ/θμιας Εκπ/σης Σερρών συνδιοργανώνει,

Ημερίδα με θέμα :"Η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών στο Γυμνάσιο και το Λύκειο"

και ομιλητές τους :

Αναστάσιο Αγγ.Στέφο, Δ.Φ. Πρόεδρο της Π. Ε. Φ.

Γεωργία Χαριτίδου, Δ.Φ., Προϊσταμένη Δ.Δ.Ε Γ Αθήνας, Γ.Γραμματέα της Π. Ε.Φ.

Ελευθερία Ζάγκα, Δ.Φ. Σχολικό Σύμβουλο Φιλολόγων Ν.Σερρών

Αλέξανδρο Νικολαϊδη, Σχολικό Σύμβουλο Φιλολόγων Ν.Σερρών

Λογοτεχνία και Νέες Τεχνολογίες

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ Ν. ΣΕΡΡΩΝ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο Σύνδεσμος Φιλολόγων N. Σερρών οργάνωσε με επιτυχία την περασμένη Παρασκευή 19-2-2010 στη ΔΕΠΚΑ την παρουσίαση του βιβλίου της συγγραφέως – φιλολόγου, Σοφίας Νικολαΐδου, Λογοτεχνία και Νέες Τεχνολογίες.
Η γνωστή από το Βιβλιοδρόμιο των Νέων κριτικός μίλησε για την ηλεκτρονικά ενημερωμένη νέα παιδιών, τη “γενιά του αντίχειρα”, που αντιλαμβάνεται διαφορετικά τον κόσμο και την προσαρμογή της Λογοτεχνίας στο διαδικτυακό και όχι στον έντυπο πια κόσμο.
Στη συνέχεια παρουσίασαν σχολικά σενάρια εργασίας οι φιλόλογοι, επιμορφωτές Β΄επιπέδου στην Παιδαγωγική αξιοποίηση των ΤΠΕ στη διδακτική πράξη: ο Σερραίος Στάθης Παπακωνσταντίνου, καθηγητής του 2ου Λυκείου και ο Θεσσαλονικιός Μπαϊράμης Δημήτρης.
Ο πρώτος έδειξε στην πράξη πώς στην τετριμμένη διαδικασία της διδασκαλίας της Λογοτεχνίας μπορεί η χρήση του Η/Υ να διευρύνει ειδολογικά το κείμενο, να εισάγει εικόνα και ήχο και να παρασύρει τους μαθητές σε αυτενέργεια και δημιουργία. Ο δεύτερος τόνισε πως είναι έργο ειδικά των φιλολόγων να διδάξουν στη νέα γενιά τη σωστή χρήση των Η/Υ ως μέσων γραφής και αναζήτησης πληροφοριών.
Ο εκδοτικός οίκος Κέδρος και το βιβλιοπωλείο Επικαιρότητα ήταν παρόντες, στη διάθεση των ενδιαφερομένων.

ΤΟ ΝΕΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΤΩΝ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ Ν.ΣΕΡΡΩΝ

ΤΟ ΝΕΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΤΩΝ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ Ν.ΣΕΡΡΩΝ


Μετά τις εκλογές της 26ης Σεπτεμβρίου του Συνδέσμου των Φιλολόγων του Ν.Σερρών και τη συγκρότηση σε σώμα του νέου εκλεγμένου Διοικητικού Συμβουλίου, ενημερώνουμε τους συναδέλφους ότι προτάθηκαν και εκλέχθηκαν:


Πρόεδρος : Ζουρνατζή Τάνια
Αντιπρόεδρος: Σαμσάρης Πέτρος
Γενικός Γραμματέας: Ζέττα Βασιλική
Οργανωτική Γραμματέας: Κατσαρίδου Ελένη
Ειδικός γραμματέας: Παχαδίρογλου Ολυμπία
Ταμίας: Μπαγανά θεοδώρα
Έφορος Βιβλιοθήκης: Σιομπότη Μαρία


Με διάθεση προσφοράς και αίσθηση ευθύνης το νέο Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου, ευελπιστεί να συνεργαστεί με όλους τους φιλολόγους του Νομού μας.

Καλωσορίσματα

Με την άνοιξη, ανοίξαμε μια νέα σελίδα επικοινωνίας για μας, τους φιλολόγους του νομού Σερρών, ανοικτή σε όλους και σε όλα τα θέματα, με σκοπό νέα ανοίγματα στη δουλειά μας, στα ενδιαφέροντά μας, στις γνωριμίες μας. Αν βαρεθήκατε λοιπόν να ακούτε τη φωνή σας μόνο μέσα στους τέσσερις τοίχους,ανοίξτε το διαδυκτιακό παράθυρό μας και στείλτε το πρώτο περιστέρι!